Geleh By Mohammad Bibak Mohammad Bibak
گله
متن آهنگ گله از محمد بی باک
هه ، هیچ کدومتون نمی فهمین
به خدا هیچ کدومون نمی فهمین
وقتی دنیات واقعا سیاه شده
وقتی موقع نوشتن بغضت می ترکه
می فهمی چه حسی داره
بعد می گی همه این ها تبلیغه ، ای وای
آماده ای که تو هم منو ترک کنی
یا می خوای بشنوی ، تا درد منو درک کنی
می خونم تا تو دلم این بار سنگین نمونه
این اشک منه که باعث رنگین کمونه
این صدای اشک منه به هر گوشه رسید
فعلا که زندگی گرگه و ما یه خرگوش سفید
دلم بهم می گه این ناله ها کافی نیست یه ریز
غرق خوابم ، واسم یه لیوان کافی میکس بریز
که بیدار بمونم ، ببینم من چه واژه ای
می تونه بهتر بیان کنه عمق این تراژدی
وقتی کسی راه نمیاد باهام جز سایه ی من
بایدم رپ معنی دار بشه مایه ننگ
با همین امکاناتم می رم تو این راه پیش و پس
وقتی هفتاد میلیون می خوان کار شیش و هشت
پس دیگه حاجت کدوم استخاره هس
باید بکنم از استعدادم استفاده پس
گله دارم ، آره من از خدا گله دارم
که چرا در هر قدمم می خوره گره کارم
دیگه پر شده از ناله ها دل پارم
که چرا خوبی های دنیا واسم نصفه کارست
وقتی غرق می شم ، آره زیر سیل کارم
وقتی نمی شه بدست بیارم من دل یارم
وقتی شونه ی ندارم روش سر بذارم
می گم گله دارم ، گله از این دل زارم
می گی کفر نگو ، تو هم شکر کنش باز
ولی وقتی شب رفته و این جا صبح شدش باز
و خورشید تابید رو مشکلی که تو دل من بوده
حالا منم و روزگار و یه دوئل مردونه
می گم بکش خودتو ، بذار یه نفسی بکشی
وقتی داری راه زندگیتو عوضی می کشی
به مشکلاتم می گم من دوباره نمی خوامت
چرا سختی واسه منه ، خوشی مال رفیقامه
از شاسن بده ما جاده تنگ می شه ، آره
وقتی دست به طلا هم می زنیم سنگ می شه ، آره
وقتی به آینده ها ندارم حس خاصی
وقتی به جیبم ندارم حتی اسکناسی
پیش دوست و آشنا هم نمی خوام کم بیارم
مجبورم سر و تش رو با یه دروغ هم بیارم
جای اینکه خدا واسه این مشکلم پا پیش بذاره
کاری کرده صبح و شب رو سرم آتیش بباره
گله دارم ، آره من از خدا گله دارم
که چرا در هر قدمم می خوره گره کارم
دیگه پر شده از ناله ها دل پارم
که چرا خوبی های دنیا واسم نصفه کارست
وقتی غرق می شم ، آره زیر سیل کارم
وقتی نمی شه بدست بیارم من دل یارم
وقتی شونه ی ندارم روش سر بذارم
می گم گله دارم ، گله از این دل زارم
تا که پوله به جیبت ، دورت از دوستی پره
تا که مشکل داری ، نمی بینی دوستی دورت
جز دو ، سه نفر رفته هر کی سمت ما بود
حالا ماییم و بورس و چک و سفته هامون
اون ها شعار می دادن منو درکم می کنن
ولی وقت سختی دیدم چطور ترکم می کنن
چه دوست ای من ، چه عشق و چه برادرم
نمی دونستم ضامن رابطمه درآمدم
و واسه مشکلاته به هم ریخته حال روحیم
حالا کجای دنیا فرار کنم با چه رویی
و تو هر کشوری که به تو بخوان اقامت بدن
واسه ایرانی بودنت تو رو حقارت می دن
تو رویا بودم که حال خوشم همیشگی است
و حالا می فهمم هیچ مادیاتی همیشه نیست
دنیا کاری کرد که چشم های من هر شب اشکه
ولی نمی بازم ، مگه دنیا از رو نعشم رد شه