Mimo Noon By Mohammad Bibak Mohammad Bibak
میم و نون
متن آهنگ میم و نون از محمد بی باک
میم و نون
حرفام واست همینه
غم هام بازم در کمینه
شب هام از جنس زمینه
رویاهام توش نمی شینه
وقتی سختی باشه
سختی باهاشه
هرچی باشه
هر کی باشه
کم میاره
وقتی سختی باشه
سختی جای تفریح باشه
جوونی میشه پیری
آرزوت میشه سیری
پیری تو هیری ویری
که دیدی دیر میره
زیر بار مشکلات و
با یه کمر خم
آره خبر بد
می قاپی تو کمر رو بعد
زیادی زیاد
ندیدی دور تو پره
دورت از جوونا
همونا که آتیش گرفتن
از زخم زبونا
همونا که از زخم زبونا
شده تیکه پاره دلشون
و گله شون رو شعر کردی و تقدیم کردی بهشون و دل بهشتیت نوشت اونو
مثل خودت شاکی از زمونه ان
به جرم جوونی که جوونن
وقتی کسی درکشون نکنه
شکی نیست ]تو این مملکت نمونن(2)[
میم و نون گذشته از سختی ها
میم و نون تن نداده هرگز به اون لختی ها
میم و نون یعنی حسرت همه خوشبختی ها
میم و نون آه، آه ، آه
میم و نون منم که دور گلو طنابو بستم
ولی یهو رو به سیاهی من درها رو بستم
میم و نون منم که تا تباهی رفتم
ولی برگشتم تا روشنی تنهایی رفتم
طعم غربت خندید هر روز به ریشم
ولی من هنوزم مثل صد روزه پیشم
مبهوت خویشم
میم و نون بیار دوباره من رو به پیشم
هر نوع حرف رو شنیدم من
طعم درد رو کشیدم من
سرد و گرم رو چشیدم
آرامش نمیدن که میگم چپیدم یه گوشه
از نزدیک ترین کسام(کسانم)
شنیدم، کشیدم، رسیدم به کوچه
بذار تو سینه ام بجوشه
ضربات کلمات رو من شفت کنم
با ماهی پس 40 تومن
چه جوری چه طوری بیمه شن و امروز بچه هام سیر بشن و
همینه دزدا راست راست راه میرن و
و مردم وایمیسن(می ایستند) به قاتل میدون کاج خیره شن
الله اکبر نیمه شب
روزگاری که کاری کرد نصفه زن ها بیوه شن
زیر پات ول تا نیمه شب
چه طوری میتونم به این همه فکرها چیره شم
شب ها تنها تماماً طعم کابوس رو می چشم
خوب منم دارم پیر میشم
میم و نون گذشته از سختی ها
میم و نون تن نداده هرگز به اون لختی ها
میم و نون یعنی حسرت همه خوشبختی ها
میم و نون آه، آه ، آه
میم و نون منم که دور گلو طنابو بستم
ولی یهو رو به سیاهی من درها رو بستم
میم و نون منم که تا تباهی رفتم
ولی برگشتم تا روشنی تنهایی رفتم
هر جا از ما حرفه سر میگیرم پایین
اما حتی دیدم بعد میشینن با این
حرفا باز با همو
زمینم رو می دوزن به آسمانمو
تو یه اسم میدونی ازم نه داستانمو
یه آدم خاص ضمن این که عادی
که یه آدم باز غرق زندگی مادی
یه عالمه خاص ولی مثل این که جاش نیست
یه آدم خاص ولی مثل اینکه جاش نیست
پس جنگیدم با دروغ و خودنمایی من جنگیدم
واسه شهرت نکردم دردای زندگیم رو رنگی تر
یه مَردم که هر دم رهسپار ز دردم
که هیچ وقت جلو کسی دست دراز نکردم
اینه اون زخم باز
زمونه میگه وقت ماست
بدی ها و سختی ها به سمت من روونه میشن تخته گاز
اینه حرف ابدیم، پس با هیچ احدی منو رو ترازو نچین تو فراز و نشیب روزگار
که می خندن از شکستت تو دشت بی سر
برو جلو پیروز شو که همه اونا اشک بریزن
این که بازنده دنیا اومدی از اجتماع توئه
این که بازنده از دنیا بری اشتباه توئه
هان...هان...
بی باک...
هرکسی تو این دنیا یه میم و نون داره
میم و نونی که منه
منِ خودش
منی که تو سختیام اینه
منی که یه روزی
بعد از تمام پستی و بلندی ها به قله میرسه...قله...